Prawdziwa Miłość

15.11.2017

Nie wiem czy masz takie doświadczenie Drogi Czytelniku, że aby kogoś kochać nie musisz z tą osobą mieszkać, mieć dziecko, czy nawet się zgadzać?. Ta osoba może Cię kompletnie nie rozumieć, nawet mogłeś się jej dać mocno zranić, wykorzystać. Wolna, prawdziwa miłość pozwala Ci puścić jakiekolwiek oczekiwania, że ta osoba kiedyś się zmieni, pokocha Cię, zrozumie, zaakceptuje, uszanuje, czy zrobi coś miłego dla Ciebie. Pozwalasz po prostu tej osobie odejść będąc w tym miejscu, w którym jest, pozwalając sobie czuć to, co czujesz kochając  to, co pojawia się w Tobie w reakcji na tą sytuację, traktując  to, jako dar od Wszechświata. Czyż to nie cudowna miłość, by naprawdę kochać będąc w zupełnie innym miejscu, nie robiąc tych wszystkich rzeczy, które wydaje się, że zawsze muszą być jak się kogoś kocha, czy jak się z kimś rozstajesz? Czy to nie cudowne pozwalać ludziom być takimi, jacy są, nawet, jeśli wydaje nam się, że robią sobie i innym krzywdę i chciałoby się ich zatrzymać, pomóc? Czy to nie cudowne odebrać sobie moc robienia czegoś za innych ludzi? I czy to nie cudowne pozwalać kończyć się relacjom jeśli naturalnie mają się skończyć lub my na dany czas w życiu mamy robić coś innego?

To mogą być na początku bolesne lekcje, może Ci się wydawać, że dajesz i naprawdę w zamian nie dostajesz nic, ale wtedy uczysz się nie oczekiwać, uczysz się też zatrzymywać, odchodzić. Każdy z tych ruchów jest tak samo ważny jak wspólne budowanie, tworzenie. Tak samo ważne jest niszczenie, zostawienie, bycie dalej, powiedzenie stop. W tym wszystkim może cały czas być miłość, nie musisz przestawać kogoś kochać, aby być dalej w relacji z kimś. Możesz widzieć z miłością miejsce tej osoby, jej ograniczenia, opór, blokady i świadomie i z miłością być dalej nie chcąc wspierać kierunku, w którym zmierza, ale pozwalając tej osobie iść tam gdzie chce, by sama mogła doświadczać tego, co dla niej. Możesz w ten sposób kochać naprawdę wszystkich ludzi, z którymi wydarzyło się coś „trudnego”, co z perspektywy czasu tylko wzmacnia naszą duszę, jeśli umiemy się uczyć.

Agnieszka Czubak